Η σημασία και η αναγκαιότητα της ελευθεριακής εκπαίδευσης

“Όσο πιο πειθήνια τα δοχεία αφήνονται να γεμιστούν από το δάσκαλο, τόσο καλύτεροι μαθητές είναι. Όσο πιο καλά τα γεμίζει, τόσο καλύτερος δάσκαλος είναι.” Πάολο Φρέιρε, Η εκπαίδευση υποφέρει από την αρρώστια της αφήγησης

Από νωρίς το παιδί πειθαρχεί στον ολοκληρωτισμό της θρησκείας, την πατριαρχία, την οικογένεια, στον πατριωτισμό, στον εθνικισμό, στο ρατσισμό, στις διακρίσεις, στην προετοιμασία του για την ταξική εκμετάλλευση. Εκπαιδεύεται να εξουσιάζεται και να εξουσιάζει, να αναθέτει τη ζωή του και να την θυσιάζει στην κυριαρχία. Η δημιουργικότητα και η ελεύθερη έκφραση τσακίζονται από νωρίς για να χωρέσουν στα κατασκευασμένα πρότυπα.
Στην ελευθεριακή εκπαίδευση ο άνθρωπος από την πρώτη στιγμή μαθαίνει την ελευθερία να σκέφτεται, να παρατηρεί, να αντιλαμβάνεται, να συνειδητοποιεί και να καταλήγει σε συμπεράσματα, να δημιουργεί και να εκφράζεται. Η αυτοπειθαρχία, η άρνηση των εξετάσεων και της αξιολόγησης – επιβράβευσης – αποδοκιμασίας, η αυτονομία και η ελευθερία του παιδιού, ο σεβασμός των εκπαιδευτικών προς τα παιδιά, διέπουν το πνεύμα της ελευθεριακής εκπαίδευσης.
Η αξία της ολικής εκπαίδευσης, με προτεραιότητα στην ελευθερία της συνείδησης και την αναζήτηση της αλήθειας αποτελούν τις θεμελιώδεις αρχές της ελευθεριακής εκπαίδευσης, όπως αυτές εκφράστηκαν και υλοποιήθηκαν στο παρελθόν σε πολλά ελευθεριακά σχολεία, πριν την καταπολέμησή τους από τον ολοκληρωτισμό της κυριαρχίας.
Η ελευθεριακή εκπαίδευση έρχεται σε άμεση σύγκρουση με τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου, καθώς ούτε πιστούς πατριώτες δημιουργεί, ούτε πειθήνιους εργάτες, αλλά ελεύθερους ανθρώπους που απειλούν να γκρεμίσουν τα δεσμά της κυριαρχίας που εξουσιάζει και καταπιέζει τις ζωές μας.